Yağmur yağarken vuruldum
Yağmur yağarken bahara...
Yedi renkli kelebekti umutlarım
Soluksuz kanat çırpan
İsmi konmamış bir dal çiçekti sevdalarım
Kar kış demeden açan...
Bir bahar gecesi
Tüm koyuluğuyla üzerime kışkırttılar karanlığı
Yaşama heveslileri
Aydınlığa ramak kala...
Yağmur yağarken vuruldum ben
Yağmur yağarken bahara...
Önce gök gürültüsü tıkadı kulaklarımı
Hiç birşey duyamadım
Sonra bir şimşek kırdı bacaklarımı
Ayakta duramadım
Yüzü koyun serildim tüm hantallığımla
Yarı ıslak toprak bulaştı gözlerime
Kapattı tüm perdesini hayatın
Yıldızları sayamadım
Yarıda kaldım...
Yağmur yağarken vuruldum gülüm
Yağmur yağarken ben...
Son damla düşmeden gözlerimden
Son nefesimi verdim
Sonunu getiremedim...
Bağışlayın
Kaldığım yerden siz başlayın...
Kayıt Tarihi : 30.7.2004 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!