Kaldı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KALDI
Dertlerim boyumu aştı,
Dermanı son güze kaldı.
Gönlüm tabipler dolaştı,
Istırabı öze kaldı.

Kimi geldi,kimi geçti,
Kimi atlas, ipek biçti,
Kimi garipliği seçti,
Gam yükü,öksüze kaldı.

Takip ettim niceleri,
Çözemedim heceleri,
Hep ağladım geceleri,
Tesellisi söze kaldı.

Çok dolaştım dağı taşı,
Er ağarttım saçı, kaşı,
Zor kazandım ekmek aşı,
Pişmesi tek köze kaldı.

Bey oğluyum diyemedim,
Zulme boyun eyemedim,
Atlas libas giyemedim,
Astarı bir yüze kaldı.

Yoksulluk harcını kardım,
Gururu kibiri kırdım,
Zengin kapısına vardım,
Dudağını büze kaldı,

Gurbeti mesken eyledim,
Ele derdimi söyledim,
Dertten ahuzar eyledim,
Son kelamım giz'e kaldı.

Hiç iy halimi görmedim,
Zerrece taviz vermedim,
Lakin murada ermedim.
El gözüyle süze kaldı.

Ecel şerbetini içtim,
Yakasız gömleği biçtim,
Müçtehit olarak göçtüm,
Mezarım bir düze kaldı.
İsmet Murat (Müçtehit )
Tüm. San. Der.
İç Anadolu Bölge sorumlusu
Genel Başkan yardımcısı