İsimsiz Hikaye Şiiri - Çizgili Mavi

Sen,
İsimsiz bir hikayesin, evvel zaman içinde…
Adın geçmiyor hiçbir yerinde,
Öznesi sen olan, devrik cümlelerin!
Ne kurt kuzuyu kapıyor; ne adın geçiyor…
Her harfi sen olan isimsiz hikayede…
Özlem geçiyor bir yerinde; öznesi sensin…
Aşktan bahsediyor örneğin, öznesi sen olan devrik cümleler;
Özlenen… Yine sen!
Küçücük bir hücreye mahkum olması gibi iyi yürekli devin;
Dar vakitlere mahkum geniş hayallerden bahsediyor hikayem…
Cennetten bahsediyor bazen.
Yemyeşil, taze bahar gibi papatyalarla örülü Cennetten;
O cennette esen, serin rüzgar sensin!
Akan ırmaklardan, doğan güneşten, yıldızlardan, ay ışığından
Bahseden mahcup cümlelerde adın geçmiyor…
Doğan güneş… Sensin!
Dolunay olmasa ne çıkar, hilal sensin!
Sisli, puslu, yağmurlu, karanlık gecelerde;
Gökten gülümseyen en parlak yıldız sensin!
Adın geçmiyor, isimsiz bu hikaye!
Adın geçmiyor; adı dahil hiçbir yerinde!
Seninle başlıyor…
Sensiz bitiyor her cümlenin sonu…
İsimsiz bir hikayede, adın geçmeden…
Seni özlüyor; öznesiz, devrik cümleler!