çölleşen yüreğimin
kızgın kumları üstünde yıllardır
prangalara vurulmuş ruhumla
kurumuş göz pınarlarım
hıçkıran kalbimde
elimden alınmış şiirlerin hüznü
yürüdüm durdum...
çatlamış topraklar gibi
gözlerken yolunu bulutların
sancılı bekleyişlerin ardından
yeniden başladı şiir yağmurları
silkelenince üzerimden ölü toprakları
ruh emiciler terk edince kadavramı
yeniden üflendi cesede şiir ruhu...
tüm korkulardan azade
yıllardır ilk kez ellerim cebimde
kafamın içinde melodiler
dudaklarımda ürkek
dudaklarımda şaşkın şiir mırıltıları
içimdeki çocuğu saldım
kalbimin sokaklarına…
Kayıt Tarihi : 12.7.2023 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!