Kalbimin İstanbul Yelpazesi

Nuri Yılmaz
22

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kalbimin İstanbul Yelpazesi

Bu gün bir bahar sabahı...
İstanbul'u geziyorum.
Nehriaziz'i ruhuma kare kare çekerek,
Üsküdar'dan Eminönü'ne vapurla geçiyorum.
Yeni Cami'den Süleymaniye'ye,
Süleymaniye'den Sultan Ahmed'e,
Sultan Ahmet'en Bayezit'e,
Bayezit'en Fatih'e,
İstanbul'un kalbinde yürüyorum.
Süleymaniye'nin ihtişamından irkiliyor,
Ayasofya'nın önünde büzülüyor,
Fatih'in mezarında hıçkırıklara boğuluyorum.
Şu an devrilmiş bir sutunda dikkatımı yoğunlaştırıyor,
Bir dalgıç gibi tarihe daliyor,
Ve zamanda derinleşiyorum.
İşte Fatih, görüyorum.
Karadan gemileri yürütüyor.
Bizanslılar şaşkın,bunu büyü sanıyor.
İşte toplar surları dövüyor.
Köhnemiş çağ sarhoş bir adam gibi yıkılıyor.
İşte, İstanbul düştü.
Fatih, Topkapı'dan şehre giriyor.
İşte, Fatıh'ın amannamesi okunuyor.
Halk sevinçli...Herkes bayram ediyor.
İşte, muhteşem bir medeniyet kuruluyor.
Mimarlar ruhunu kaba taşlara nakş ederek,
Tuğla tuğla şaheserler örüyor.
Hayranlıkla seyrine dalıyorum.
Hayal değil bu...
'Tık tık..'çekiç seslerini duyuyorum.
Fatih beni fark ediyor. Utanıyorum.
'Bıre evlad, diyor,sarsıliyorum.
'Mehterin sesini bastıracak kazma kürek seslerini istiyorum'.
'Ruhumu İstanbul'dan sökmeyin.'
'Heykelimi dikmeyin,istemiyorum.'
Bu görkemli sesten irkiliyor,
Yavuz'un yanında kendimi buluyorum.
O an biri bana çarpılıyor,
'Pardon',diyor.Aldırmıyorum.
Bir siren sesiyle o mekandan sıyrılıyor.
Tanzimat'a takılyorum.
Her şey aheste aheste değşiyor.
Tarihin bu çehresinden utanıyorum.
Bir çoçuk:'Boyayayım mı abi? 'diyor.
Dalgınlığımı fark ediyor, uzaklaşiyor.
Ve kulağımda müthüş bir siren sesi...
Bir balina gibi zamandan sıçrıyorum.
İki araba burun buruna...
Böylece yıkılış ve çökülüşlerle dolu bir asrı atlıyorum.
Doksan dörte tutunoyurum.
Ruh seyahatı mı, göz müşahadesi mi, bilmem?
Recep Tayyıp Erdoğan iş başında...
Mimar Sinan üslübuyla harabeleri örüyor.
Sıvasını ise ruhundan çalıyor.
'Buda benim tarzım, ne dersin dede.'diyor.
Mimar Sinan 'tamam.' dercesine başnı indiriyor.
Koca Sinan'ın torunu tekrar işine dönöyor
Alnında terler akıyor.
Mendilimle siliyorum.
Kurumuş dudaklarına bir bardak ayran uzatıyorum.
Ben yaklaştıkça o uzaklaşıyor.
O gayba karışyor.
Ben ayılıyorum.
Ruhum sis gibi sarmiş istanbul'un üstünü.
Kupamıyorum.
İstanbul yüreğimde... Atamiyorum.
Fetholunmuş İstanbul'u islah olarak istiyorum.
Hak'a yörümüş Fatih'lerin ruhuna fatiha...
Recep Tayyıpları İstiyorum.

Nuri Yılmaz
Kayıt Tarihi : 15.7.2005 19:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nuri Yılmaz