Ben seni dünya gözüyle sevmiştim,
Güzellikler içinde kusursuz diye nitelemiştim,
Ne Ferhat’ı ne Kerem’i ne de Mecnun’u anlamamışım,
Ben, halt etmiş dünya gözüne aldanmışım.
Yaratan ne güzel gözler vermiş!
Cemil isminin gölgelisini yarattıklarında gizlemiş,
Kalbimin gözlerinde görüyorum seni artık,
Meğer gerçek sevda, aşk bu imiş.
Şimdi seni kader kapıma koydum,
Seni her anahtara fısıldıyorum,
Her ağaca, çiçeğe, seni her türküyle söylüyorum,
Kalbimin gözlerinde seni seviyorum.
Bazen şükür vesilem,
Sabır ve imtihan,
Özlem içinde, acı ve tatlı silsilem...
Artık her şeyi biliyor ve anlıyorum,
Kalbimin gözlerinde seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!