Kalbim İstanbul Şiiri - Hakan Ataseven

İstanbul'a açılıyorum bir garip düşten.
Sularında şarkılar susmuş.
Ablam kıyılarında o mevsime inanmış,
İstanbul'a uyanıyorum, kalbimde bir çocuk yorulmuş.

Sabahların ismini ciltlerde arar babam.
Yolculuklar içinde bir hayat kaybolmuş,
İstanbul bana ağladı utanmadan
Nedensiz isyanların kucağında açarken eyvah;
Gün, anamın ağzında ağarıyor,La İlahe İlla billah!

İstanbul'u açıyorum, sayfalarında yarınlar kurumuş,
Çarşıları kuşların kokularıyla üşümüş,
Sevdiklerimin kalbinde üzüntünün tarlası sürülmüş,
İstanbul Kalbim, beni bekleme şimdi,
Alnımdan yokluğun rüzgarı öpmüş.