Koynuna girdiğin geceden zamansız uyanan kalbim
Bıkmadın mı düşüp düşüp çıktığın kuyuların karanlıklarından?
Yaralarının arasından kendine yol tutmuş koca bir nehir
Sen ki kör, satılmış çığlıkların fısıltıya sağır sular altında
Bahçelerine ektiğin tohumları kan ile sulayan kalbim
Kaşıdıkça misk-i amber mi akar sandın yaralarından?
Öldürmedi seni, uğruna kılıçlar yediğin o narin zehir
Sen hala kör, sen habersiz, sen kuşatmalar altında
Kayıt Tarihi : 16.10.2014 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!