Kalanlara Yuh Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KALANLARA YUH

Yaprağı, çiçeği dolgun görünce,
Kımıldan, Süneden, Bambıldan önce,
Bir keme misali inceden ince,
Köküne musallat olanlara Yuh.

Zilyetiymiş gibi mir'i arazi,
Köstü gibi olup fotokinezi,
Toprağın altında sürerek izi,
Gövdeden başağı yolanlara Yuh.

Şahit olurken zati zülcelal,
Yıldızlar parlayıp doğmadan hilal,
Menfaat icabı haramı helal,
Sayarak rüşveti alanlara Yuh.

Sığınarak kuvvetine kepine,
Güvenerek cüssesine tipine,
El altından doldurarak küpüne,
Yolu yordamını bulanlara Yuh.

Çanağa su koyup, ekmek verenin,
Ardında yürüyüp izin sürenin,
Ağu aşılayıp, zıkkım derenin,
Arkasında namaz kılanlara Yuh.

Müçtehit'im kaşıyarak başını,
Aş, iş isteyene çatıp kaşını,
Elinden alarak ekmek aşını,
Şefaattan mahrum kalanlara Yuh.
İsmet Murat
(Müçtehit)