Kalan Sıfır... Şiiri - Bülent Ahmet Alp

Gecenin ilk ışıkları yanıyor yine...
Hüzünlerim çöktü üzerime...
Hiçbir tedirginlik yok üzerimde...
Buz gibi olmuş bir çay bardağı...
Dört izmarit...
Dört kişilik masada
Tek kişilik ben...
Yalnız ben...Zavallı ben...
Üzülen...Yorulan, ağlayan hep ben...
Tarihin önemi yok!
Bir yalnız gün daha geçti o kadar...
Kim bilmiyorum?
Ne zaman gelecek....
'Ağlamadan ayrılık olmaz...'diyor...
Bir ağlayacağım ayrılığım bile yok...
Hiçbirşey yok elimde...
Kalan sıfırdan başka...