Kainatta Kayboldum Kainat Var İçimde

Nice sevda sonunda ümitsiz bekleyişe,
Mahkum edilmiş gibi işaret var içimde.
Ruhum kelepçelenmiş bir sonsuz özleyişe,
Hasretler biteviye sefalet var içimde.

Bir tufan sonrasında ne varsa geri kalan,
Onların üstünede elbet gidecek yalan,
Ölümden önce ölmek,bu işte gerçek olan,
Dindi bütün acılar nekahat var içimde.

Ömrü devran içinde sade şu an zindeyim,
Taa Ademden A.S.beriye düşünürüm ben neyim,
Sonsuzluğun içinde bir atom bir zerreyim,
Kâinatta kayboldum,kâinat var içimde.

Sevgiliye kavuşmak,başta insana aşktı,
Sevgiler büyüdükçe yüreğim doldu taştı,
Ve akıp duruldukça ulu yollara düştü,
Sevgi şiirleriyle şimdi naat var içimde.

Bir zamanlar dünyayı şevk ile kucaklardım,
O fenaki aldattı,daha bir zevkle sardım,
Af yarabbi af rabbim,bana sendendir yardım,
Gözü kan,gaftan pişman,Münacaat var içimde.

Baktıkca doluyorum,tezatların şaşkını,
Sübyan Allaha aşık,yaşlı servet düşkünü,
Ağustosta buz tuttum,yanıyorum kış günü,
Dünyayı yok edecek mühimmat var içimde.

Bazan alıp başımı yıkasım gelir seti,
Şükürki korur beni yaratanın rahmeti,
Sabırla selameti,ve sonsuz bereketi,
Beni bana emanet bir zimmet var içimde.

Gururumu yendikte,erdemleşir varlığım,
Beni aşmıştır bende azmış canavarlığım,
Neler yaptırmadıki? cehaletim,körlüğüm,
Zafer var,pişmanlık var,hezimet var içimde.

Dolaşır bir silüet beşerin gözlerinde,
Başlangıç zerre nutfe,herşey yerli yerinde,
Ayrı görevli herşey birbiri üzerinde,
Ol demekle halk olmuş bir sanat var içimde.

Şefkatiyim diyorum,daha üç dört ad ım var,
Bir kaç bin muradım var,Ölüme bir adım var,
Ümidim,korkularım,kahkaham feryadım var,
İhtiras var,kahır var,kanaat var içimde.