Çok mükemmel yaratıldı, kâinatın özü insan.
Madden, manen donatıldı, asumanın gözü insan.
Dağlar taşlar çekindiler, emaneti yüklenmekten;
Rabbine muhatap oldu, kabul etti sözü insan.
Zor ve çok çetin görevi, ama güçlü ve kuvvetli;
Akıl, fikirle donanmış, geçmiş kışı, güzü insan.
Hatta vahi, nakil ile takviye görmüş örülmüş;
Olmuş Hâlik sıfatının, en kıymetli cüzü insan!
Gizli olan hazineyi, bilmek için bu dünyada;
Dikkat ederse güldürür; sefa ile yüzü insan!
Bunca nimet onun için, kıymetini bilmez ise;
Değil dağları aşması, geçemez ki düzü insan!
Garibî sende insansın, kimsin, nesin iyi kavra;
Buradan alıp gidecek, heybesine közü insan…
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!