Kâinatın Dilinden

KÂİNATIN DİLİNDEN
Bir gönül kulağıyla kâinatı dinledim,
Onu her dinledikçe inim inim inledim ,

Şu koskoca kâinat bakın neler söylüyor,
Sessiz çığlıklarıryla arz vaveyla eyliyor,

Gece ay ışığında bir köşeye oturdum.
Kâinatın sesini şöyle dile getirdim

Kâinat buyuruyor uy Allahın kulları
Başıboş zannetmeyin dağı taşı kırları

Onların üzerinden nice kimseler geçti
Kimi suyumdan içti, kimi çayırım biçti,

Kimi durup dinlendi oturarak serinde,
Kime gezdi dolaştı yer yüzü üzerinde

Kimisi nara attı bağırarak sinemde
Kimisi secde etti Hakka çayır çimende

Kimi kalkıp taşımı toprağımı belledi,
Kimi ateş yakarak ocağını yelledi,

Kimi üzerimde halay çekti oynadı
Kimisi koyup göçtü gençliğine doymadı

Kiminin hep beyhude ağardı saçı başı
Kimisi gözlerinden akıttı kanlı yaşı,

Üzerimde dolaşan herkese kucak açtım,
Karanlık gecelerde üstüne ışık saçtım.

Kimi nankörlük etti uyarak benliğine
Kimisi hayran kaldı bunca güzelliğime

Kimi bakarak bana her şeyden ibret aldı
Kimi şeytana uydu şatafata aldandı

İş’ te ey insanoğlu gelen bir bir geliyor
Vadesi yetti’ mide terk eyleyip gidiyor

Çünkü bu dünyaya her gelen gelir bir bir
Ömrü nihayet bulan kulları yutar kabir,

Bir bir gelen, bir bir gider, kalır bir
Gelen gider giden gelmez bu bir sır

Siz benim üzerimde kalanı gördünüz mü?
Bunlar nereye gidiyor diyerek sordunuz mu?

Ey Allahın kulları bakıp ibret alınız,
Bir gün sizde ayrılır gidersiniz yalınız,

İsterseniz sizleri daha aydınlatayım,
Daha daha neler var hepsini anlatayım,

Yetişir üzerimde bol bol ağaç ve nebat,
Barınır üzerimde milyonlarca hayvanat,

Bazısı kanat açar asumana ulaşır,
Bazısı sürünerek yeryüzünde dolaşır,

Bazısı üzerimde hem eğlenir hem gezer
Bazısı deryalarda kulaç atarak yüzer

Öyle bir an gelirki hepsine darılırım,
Tek tek bırakıp gider hepsinden ayrılırım,

Bir gün Allah Teâlâ benide alır benden,
Zerrece eser kalmaz eski güzelliğimden

İş te ey insanoğlu ben dahi geçiciyim
Bende sizlerin gibi ölümden içiciyim,

Onun için aklınızı başınıza alınız
Ölüm gelip çatmadan Allaha yalvarınız,

Gece gündüz demeden ibadet eyleyiniz,
Lailahe illallah tevhidin söyleyiniz,

Dünya şatafatına aldanıpta yatmayın,
İyi geçirip zamanı bataklığa batmayın,

Dünyadayken firavun nemrut gibi olmayın,
Küfürde ilerleyip üstümde dolaşmayın,

Biraz allı güllüyüm her geleni tutarım,
Süslü püslü görünüp ondan sonra yutarım

Bundan ibret alınız, nice nebi veliler,
Hepsi bırakıp gitti Hüseyinler, Ali'ler,

Nuruna Hâlk olduğun peygamberlerin yâr'ı
Altmış üçünden sonra terk etti bu diyarı,

Görüyorsunuz işte bende kimse kalmıyor,
Peygamber dahi olsa giden geri gelmiyor,

Çünkü bu kâinatta bir düzen intizam var,
Hatırlatayım şimdi en sonunda ölüm var,

Mademki bu dünyada ölüm öldürülmüyor,
Ne zaman öleceği kula bildirilmiyor,

O zaman gel tabi ol aşk ile Muhammed'e,
Her zaman salât getir canlar canı Ahmed'e,

Düşünerek daima sen her yerde Allah' ı,
İbadet ve niyazla iste haktan felahı,

Allaha yalvaran kul hiç bir an zayi olmaz,
Ölümün korkusundan benzi sararıp solmaz,

Müçtehit'im unutma öyle bir zaman gelir
Seninde bu dünyada bir gün rızkın tükenir.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi