Kainat Kitabı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KÂİNAT KİTABI
Dünyayı bir kazana benzetmişki padişah
İçinde türlü türlü nimet sunmuş yüce şah

O nimetin hakkını ödeyelim diyerek
Halk eylemiş bizleri meleklere överek

Bizlerde o nimetin hakkını vermeliyiz
Bunca nimete karşı şükür eylemeliyiz

Çünkü bunca nimetler bir numune olarak
Sunulmuştur bizlere tabla tabla gelerek

Kâinatta ne varsa cennetin numunesi
Olarak getirmiştir kâinat efendisi

Çünkü yüce Mevla’mız çağırıp nebisini
Sevdirmiş biz kullara Habibin kendisini

Yüce Mevla nebiye bakın neler söylemiş
Peşinden gidenlere şefaatçi eylemiş

Hitap edip nebiye sen olmasaydın eyer
Vermezdim kâinata zerre miskali değer

Senin yüzün hürmetine halk etim ben âdemi
Lakin sen olmasaydın yaratmazdım âlemi

Şimdi ben soruyorum bizler yüce nebiye
Ne kadar selat selam göndermişiz hediye

Eğer var olmasaydı sizler dahi olmazdık
Kâinat âlemine halk olunup gelmezdik

Madem yaratılmışız hak nebi hürmetine
Can gönülden riayet edelim sünnetine

Uyarak sünnetine, bunca nimete karşı
Şükür eda edelim yüce mevlaya karşı

Şükür edebilirsek yüzümüz hep gülecek
Mevla’mız Halıkımız bol rızık gönderecek

Şükür eden kulları darda bırakmayacak
Habibi hürmetine ateşte yakmayacak

Bizler dahi kalkarak tövbe ile gidelim
Geldik ya Resulallah huzuruna diyelim

Bin bir türlü günahla geldik ya Resulallah
Şefaat kıl bizlere affetsin yüce Allah

Diyerek huzurunda diz çöküp ağlayalım
Şefaat edene dek sel olup çağlayalım

Diyelim ya Muhammed biz günahkâr kullarız
Şükrümüzü bilmedik onun için ağlarız

Şükürsüzlük yüzünden bu baş kalkmaz hicaptan
Şefaat kılaraktan kurtar bizi azaptan

Ne olursun yarabbi Habibin hürmetine
Affeyleyip bizleri dâhil et cennetine

Bizler olmuşuz Yarab şükür bilmeyen millet
Habibin hürmetine bizlere eyle rahmet

Acıyarak ey nebi şükür bilmez ismete
Şefaat eyle ne olur oda girsin cennete