Kum saati son tanesini bıraktığında zemine,
Anne sesi gibi, hissi kadife.
Olur bazen elmas, baba, piruze
Eski sevgilimin gözleri, kahve...
Olimpostan düşmüş nektarın çekirdeği...
Bulan şanslı insan Kaldi.
Blaef üfledi, Mael bekledi.
O gemi Hollanda, Fransa gezdi...
Esans, tenefüs etmesini bilene.
Gece başında Selene'nin elinde,
Şimdi yok olmak üzere.
Eski sevgilimin gözleri, kahve...
Kayıt Tarihi : 29.1.2019 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erşen Muslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/29/kahve-94.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!