Kahpe Gönlüm Şiiri - Selver Güvercin

Aha bak
Şuralarda dökmüş birileri gözyaşlarını
Aha bak
Şuralarda düşürmüş bir melek kanatlarını
Aha bak, Gülüm
Şuralarda yakmış bir gül ayrılık ateşlerini…

Sevenin sevdası aklını almış,
Sevenin sevdası onca yıl geride kalmış
Kalmış gülüm kalmış
Bana da acıları kalmış…
Ben bu dertten ölürsem
Yazsınlar taşıma…
Ben bu dertten ölürsüm
Sen gelene kadar
Boş koysunlar yanı başımı…
Ziyaretime gelen son yolcu gibi
Gel,
Ve alnıma koy son buseyi
Unutma, unutma emi…

Gülüm dün yine toplandık
Eski dostlar;
Seni sordular yine bana
Onca yıldan sonra
Bu kadar mı yakıştırdılar
Bizi birbirimize
Ve üzüldüm gülüm
Seni sorduklarında
Yine üzdüler beni…

Uzaktan da olsa
Duymadım seni
Uzaktan da olsa
Hissetmedim nefesini
Efkârlıyım bugün
Başımda duman duman hareler
Efkârlıyım bugün,
Yeni başım, dumanlı dağ başı
Efkârlıyım yine bu gün
Coşuyor gönlüm, haykırıyor,
İçin için ismini dudaklarım,
Şu küçücük kalbim
Hep başıma işler açan
Şu küçücük kalbim
Seni yıllar, yıllardır
Hep içinde saklayan kalbim…

Bulut çökmüş yine gözlerimin üstüne
Kara bulutlar inmiş yine talihsiz
Serçe kuşu kadar yüreğime
Kaldıramazsın gönül, sen bu sevdayı, kaldıramaz
Gelen gelsin, bırak desem
Kahpe gönlüm, yine senin ismini anmadan duramaz…
Sanki bir pencere varmışçasına
Sanki rabbine taparmışçasına
Nedir bu, nedir?
Çözemedim;
Gülüm inan ben senden başkasını
Ne kadar uğraştımsa da sevemedim…

2006 Aralık Ankara