Kefesine Aşkı Koymuş Terazide

Çığlıklar ok olur
Göktaşı düşüren sesini özlemişim
Yedinci kattan aşağı
Sarmal sarmaşık ruhla sevişen

Yukarılar çok güzel
Mavi okyanus kadar uçsuz bucaksız
Tahtından uzandı eli tutup
Sağa sola evirip çeviren
Yok, yok ahın, vahın yok artık
Serseriydi ruhu huzuru veremeyen
Didem didem olmuş bahara gebe
Doğurmak yerinde Meryem Ana Yakup yoldaşı.

Tepesine çıkıp haykırasım var
İçimdeki ateşleri savurarak
O baharı hiç görmedim gece gece
Ay yalnızca dedem oldu bütün gece.

Elife Ergan (Elifçe)