Şiirlerinde kalbi vardır Şiiri - İlyas K ...

Şiirlerinde kalbi vardır

derler ki kalp atışıyla
alelade ve değersiz bir toprağı azizleştiren şeydir şiir
kalp atışının bir bedende eksikliğidir
yaratılmış her şeyin
atan bir kalbinin olduğuna şahit olmak
bu kalbin atışını duymaktır biraz
yağmurun suyun kelimelerin ve şiirlerin...

her şiirin bir kalbi vardır
her şiirin bir dili kokusu vardır
şiirlerde ağlar
şiirlerde güler
şiirlerde yorulur
şiirlerde öfkelenir

tabularla örülmüş bir örümcekli ağın gürültüsü içinde
sesi kısılmış
susturulmuş
şiirlerde bulunur

kelimelerinde bir kalbi vardır
kelimelerinin kalbi
yalnızlığı büyüten akşamlarda
hüzünlerde
bir yerlerde
sessizce kanayıp duran yaralarda atar
hüzünlüdürler
ama asla umutsuz değil

yitirilenlere ağıt yaktıktan sonra
kelimeler emeğin
kelimeler ekmeğin
kelimeler paylaşmanın kutsallığı
ve umudu olur

çünkü vakte yürüyüştür kelimeler
vaktin koşusudur
onca karanlığa rağmen
çünkü bu koşu bitimsiz bir kalbin savaşıdır
inançla çarpan bir kalbin heyecanıdır

kelimeler
şiirlerin ruhudur
şiirlerin sesidir

şiir önce kendini
sonra çevresini inşa eder
şiir önce bir düşünceyi
sonra ahalisini inşa eder
onca taşın ve toprağın arasında

şiir bir insanlık halidir
insan olduğumuzun farkına vardığımızda şiirle buluşuruz
duygu hayal düşünceyle özgürleşiriz şiirde
şiir bilinmeyene yolculuktur
şiir meçhule hicrettir

zihinde kurgulanır
kağıda dökülür
aşk direniş ayrılık ve hüzün
vede kavuşmaktır bir sevgiliye
ufkun en ince yerinde
bir fecir vakti
coğrafyanın en uzak mahallinde
acılara bulanarak

karşı koymaktır şiir
mazlumun mağdurun dili olmaktır
büyük bir kıyımın ve vahşetin altında
inim inim inleyenlere
ahu figanlara
medet umanlara
medar olmaktır şiir

şiir insandan zuhur eder
yine insana ulaşır
öncelikle yeri ve sokağı sorgular
şaşkın bir vaziyette
bir inşaat bekçisini seslendirir
hemşerim ne arıyorsun orada der bekçi
çocukluğumu arıyorum der şair
bekçi ne dese iyi
adam kafayı yemiş …
tam da bu işte
kafayı yemektir şiir

çocukluğumuzun sokağının
top oynadığımız arsanın
bahçesinde elma armut kayısı ağaçlarının bulunduğu
gecekondumuzun yerinde yeller estirir şiir
hüzünle uzaklaştırır oradan
ruhunu bırakarak

bir çay bahçesindedir şiir
garson ikide bir tepenize dikilir
ya bir şey iç
ya da defol git dercesine
gözünüzün içine bakar

bir kağıttan
bir kalemden dehşetli ürker zavallı
sizi kağıtlı kalemli
kitaplı görünce
bu adam sağlam ayak değil der
doğru da söyler
şairler pek öyle sağlam ayak değildirler

lafın kısası
upuzun bir nehirdir şiir
İçimizde yürüyen bir ırmaktır
akmaktır kaderi şiirin
upuzun nehirler gibi
ummana doğru

redfer