Delirmiş insanlık, bağırır "kafa" sesleri,
Bencil yaşar "en"lerde, sevgi yittiğinden beri,
Gelip geçen her yüz, oturmamış yerine,
Suretler hürmet görür, asıllar hürmetine,
Menfaat kağıt helva, yemek için yaklaşan,
Helva biter birmez, her yönden uzaklaşan,
Bir mıknatıs gibi hayat, zıt bezmiş eşinden,
Kurgulu oyuncak da, sürer gider peşinden,
Hakikat değişmiş, sokaklar maske doldu,
Bir gece yattık say, hakikatte kayboldu,
Nasıl niçin delisi, gözüm, aklım ve başım,
Kendi takma gözüne, bulaşır mı göz yaşın,
Güneş gözünü yummuş, ampul oturmaz duya,
Meğer dünya karanlık, ayda dalmış uykuya..!
Kayıt Tarihi : 28.7.2023 02:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!