Kadir Ünlü Şiirleri - Şair Kadir Ünlü

Çocuk yaşta düştüm anam,
Gurbet elin pençesine,
İki yakam kavuşmadı,
Az güldürdü çok ağlattı.

Hep merak ederdim
Nasıl bir şeydir Melek diye
Onu görünceye kadar
Sanki Yıldızdan kopmuş
Düşmüş Dünyaya hasbelkader

ADEN’İM:Şiir: Kadir ÜNLÜ:16/7/18
Aden’im
Evimizin ışığı,kuzumun kuzusu,
Akıl küpümüz,tatlı bebeğim
Yolcusun kendi yuvanıza,
Acı bir mutluluk içindeyim,

Oysa;
Yağmur yüklüsün sanmıştım;
Açmıştım ellerimi bağrımı,kollarımı havaya.
Görünce üstümde seni,
Uzanmıştım sana,son bir umutla,

Gel biraz dertleşelim,
Devrimci Ahmet Kaya...
Yeşerecek dağlarımız demiştin ya,
biz ağladıkça !
Yeşermedi,kurudu,zehirlendi dağlarımız,

Köyümü viran ettiler,
Yaylaya beton döktüler
Ayırdılar beni yârdan
Sanki kalbimi söktüler
Gurbet ellere attılar

Bahara karışmış çiçek açmışsın
Öpeyim kalbinden hayat sevdiğim
Peteğe karışmış bala dönmüşsün
Öpeyim dudağından uzat sevdiğim

Yak mektuplarımı resimlerimi
Nasıl yaktıysan şu kalbimi
Söndürsen sevdamı kül etsende
Yanmaz şarkılarım şiirlerim

Mutluluk doldu içime...
Yağmur çiseliyordu,
yeni yılın yedici gününde yolda yürürken.
Gene kar düşmedi bu zemheride,
Kış kar’a hasret,ben sana,

Geçen yıl bu zamandı...
Bu ikinci şiir kitabımdı.
İçinde öyle bir şiir varki adı SIZI
On iki yaşımdaydım o sızı düştüğünde içime,
Denizler dar a çekildiğinde..!