Geldi mi düğün haftası
Var bunun bir de kınası
Oğul mutlu gelin mutlu
Olur mu bundan alası?
Edremit’te yarın kına
Üzüldüğüm her an dalımdan bir yaprak kopuyor
Kadir Baba seni ne kadar çok sevdiğimi bilemezsin
Biliyorum babalarında analarında yüreği yufkadır
Acı günümüzde tatlı günümüzde hep yanımızda oldun
Senin hakkını nasıl öderiz biz
Söz odur ki; dilde kalmaya,
Özde ola.
Can odur ki; tende taşınmaya,
Yürekte biline.
'Kadir Baba' dır Adın,
K font color='#4B0082'ıymetlidir benim için
A font color='#4B0082'sildir sevgi dolu yüreği
D font color='#4B0082'erindir bizlere sevgisi
İ font color='#4B0082'nsanlara sevgisi örnektir
R font color='#4B0082'azı gelmem üzülmesin
Hiç birşey,
Hiç birşey sevgimi silemez,
Yorumlarım silinebilir,
Sevgim asla,
Her birciğimizin içini ısıtır
Sabahlara umutla başlatır
Tebessüm kokan mesajlar
Bitimsiz sevgiler yağdırır
Kalpleri sevgiyle doldurur
Gönlünden dökülen satırlar
Aynı kanı taşıyan, aynı dili konuşan bir ülkeden yurda sevgi dağıtıyordu Nar Çiçeği. Şefkat Çağlayanının onunla tanışması gruplardan önceye dayanıyordu ve bu dünya iyisi hanımefendiyi öylesine sevmişti ki, abi-kardeş olmuşlardı.
Sevgi grubuna da ilk katılanlardandı. Güzel bir şiiri yarışma birinciliği kazanmıştı. MSN’de abi-kız kardeş sık sık sohbet ederlerdi. Nar Çiçeğinin önemli bir iki sorunu vardı. Zaman zaman kalp rahatsızlığı çekiyordu. Bir de annesi rahatsızdı. Bazen bir süre online göremezse onun için endişelenirdi Şefkat Çağlayanı. Rahatsızlığını sezinler, ona GSM’den moral mesajı gönderirdi.
Bir gün Nar Çiçeği abisini kurucusu olduğu gruba davet etti. Bu nazik davet, hem de kız kardeşinde geliyorsa kırabilir miydi? Gruba katıldı ve sevgi yazılarını ve şiirlerini yayınlamaya başladı. Ancak bir şey dikkatini çekiyordu. Mesajlarına Nar Çiçeğinden başka kimseden yorum gelmiyordu. Dahası yeni geldiğinde hareketli bir grup görünümünde olup atışma şeklinde toplu şiirler de yazan grup giderek sessizliğe bürünüyordu.
Zaman sonra aylardan bir ay
Günlerden bir gün
Kadir Baba’yı tanıdım
“Kızım” dedi bana
“Nazım” dedi
“Oyy! yüreğimdeki sızım” dedi
Seni dinledim
Dün gece radyoda,
Bir sevinç parladı içimde,
Varlığınla coştum can kızım
Ben ölürsem ağlama
Annelerimiz…
Şefkat pınarımız
Cennet kokulu insanlar.
“Anne hakkını süt ödermiş…
Ama baba hakkı asla ödenemezmiş”
kızlarınıza ve cocuklara duydugunuz sevgi size güzel dizeler olarak geri dönmüş...kutluyorumm...kaleminiz daim olsun üstad saygılar...
çok güzel bir şiirdi anneler affetmez mi hiç Tanrıdan sonra en affedici varlıktır anneler...kutluyorum..kaleminize saglık...saygılar..