Uyan gözlerim uyan.
Gafletin uykusundan.
Vardır seni bir duyan.
Ağlarken seher vakti.
Sanma dünya uykuda.
Tandırda pişirdiğim her ekmeğin kokusunda,
Üflediğim dumanlı gölgelerimde hep yandım.
Yorgun gecelerimi salladım,derin uykusunda.
Gölgemde hep ağlayan,gündüzlerime baktım.
Gönlümün mahzenine sığmayan,
şu karabulutlarda hep yanlız estim.
Sanma ki şu garip rüzgarlara ağlayan,
Her çilenin gölgesinde seni beklerdim.
Kazıdığım karanlığın tozlarıyla oynadıkça.
gönlümün zülüflerinde hep sen sallandın.
Duman karası gibi isli,
şu serin akşamların.
zifiri karanlıklarında,
hiç yürüdün mü sen.
sabahlara hasret kalan,
en derin acıların,
Ateşlerde yansın hatıraların,mumlar gibi erisin.
Gölgesinde süzüldükçe çileler,derdinle inlesin.
Vurgun yiyen hayaller,gönlünden hiç silinmesin.
Dalında kuruyan umutlar,yaprak olup düşmesin.
Düştüğün zamanların kör kuyularında,
Yosun tutan hayallerde hep paslandın.
Yokuşlarda terleyen hırçın rüzgarlarda,
Yere düşen damlalar gibi parçalandın.
Gül rengine hasret kaldın dikenler gibi.
Adımlarımın gölgesine sığınan,şu garip hasretler.
Kaybolduğum her sokakta sanki,hep beni bekler.
Gözlerimde burcu burcu terleyen şu kızgın günler.
Hayallerimi gömdüğüm sabahın,karanlığını gözler.
Zamanın perdesidir,sinemde yuvarlanan çığlığım.
Konduğu dallarda bülbüller,aşkla öterken.
Vahşi arzuların çığlığı yükselir ormanlarda.
Sığındığın gölgen,zaman sacında tüterken.
Kuruyan dallar,sessizce ağlar sabahlarda.
Sevda tepesinde oynaşır,gönülde hayaller.
Arzuların dağında,göllere çöken buluttur vuslat.
Gecelerin yıldızlı semasında ki yolculuklar gibi
Aşkın temelidir,sevenin kalbinde hep sadakat.
Sevgi merdiveninde bir ömür,ağlamaktır sanki.
Zamanın kollarda,bakınca hatırlandığı her saat.
Sazlıkların öten hırçın rüzgarından,
Gönlüm yine döndü gamlı hazana.
Yandıkça tüten şu isli sobalardan,
Savrulan dumanlar,döndü borana.
Gönlümün tavanına,astım acılarımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!