Geçmişi mi düşünüyorsun kararmış aynalara bakarak?
Kopardığın fırtınaları mı görüyorsun, o aynalara bakıp ağlayarak?
Yoksa geçmişini hiç takmayıp, geleceğini mi düşünüyorsun, arkana bakmayarak?
Sen hayatını benden önce yitirmişsin öyleyse.
Hayat ne bir damla gözyaşına bakar,
Demin bir sigara daha söndürdüm,
Soğuk bir duşun ardından ıslanmış yorgunluğumla...
Hadi yar gel...
Gel de, al artık kafamdaki tüm yorgunlukları.
Soluksuzca geçen bunca yılın inadına...
Seni biriktirdim her hücremde.
Her hücrem kan revan...
Kan revan her bir parçam.
Her bir parçam sana dönük.
Sana dönük bütün yollar yine yıllara bölünüyor.
Yıllara bölünüyor her duygu.
Herkesin sevdiği var şu an yanında.
Kimi el ele tutuşmuş, kimi kol kola…
Bir meyhaneciye göre her şey yolunda.
Bana göre değil.
Sağıma baksam aynı, soluma baksam aynı…
Ben sana bir değil, bin defa verdim de kalbimi,
Sen bilmedin kıymetini, kadrimi...
Şimdi sana zerre kadar kalp bile çok.
Çünkü artık ortada bir "sen" yok!
Anlımın akı yüzümün nuruydun
Yüreğimde ateş, gönlümün suyuydun
Sen benim kalbimin en tatlı huyuydun
Döküldün, taştın..
Yeter artık haddini aştın...
Her gün görsemde cihanda seni,
Ağlama sus!
Duymak istemiyorum hıçkırıklarını.
Duyarsam yaşayamam.
Ne olur sus!
Gözyaşların birer inci…
Suskun bir resim yazıyorum sana karşı.
Sonra bir şiir çiziyorum, mısraları ötekilerden farklı...
Her şey ters düz oldu belkide.
Ayaklarımla rüya görüyorum,
Ellerimle sana koşuyorum...
Sensizliğin ertesinde kapı dar gelince,
Bizim gibiler sadece ümit eder.
Çünkü ümit etmek çok kolaydır.
Kimimiz para, kimimiz mutlu bir yuva ister.
Başımızı yastığa her koyduğumuzda,
Aklımıza sevdamız gelir.
Her şey o’dur.
Ve her şey onunla başlar.
Tüm kaderin onun elindedir
Öyle hissedersin
En nefret kusan bakışlarından bile nice umutlar çıkarır
O umutlara dayanarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!