Kadir Bilinmez Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KADİR BİLİNMEZ
Otur arzediyim derdimi sana,
Muhtaç yaratılmış insan insana,
İhsan da bulunma aklı noksana,

Yaptığın iyilik göze görünmez,
Kader olmayınca, kadir bilinmez.

Haftalarca nas'ın ardında yürü,
Ocağını gala, damını kürü,
Canı yandığında biter hoşgörü,

Bostanında kuru soğan dilinmez
Kader olmayınca, kadir bilinmez.

Kırk yıl dinlenmeden sırtında taşı,
Yüreği küf tutmuş, teni abraşı,
Bir gün yere indir, yedirme aş'ı,

Yaygarayı basar iylik bilinmez,
Kader olmayınca, kadir bilinmez

Hareket eyleyip sen alelusul,
Kendini tutarak cihanda mesul,
Ağlama gözlerim böyledir usul,

Alına yazılan yazı silinmez,
Kader olmayınca, kadir bilinmez.

Durum vaziyete eyleyip nazar,
Kul Müçtehit daim gerçeği yazar,
Çıkarın bitmesi, mertliği bozar,

Ne yapsan bu kayde kural delinmez,
Kader olmayınca, kadir bilinmez.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk şairi