Kadir Aras Şiirleri - Şair Kadir Aras

Gülünce gözlerinin içinde parlar tüm evren
Ve sanki yeniden doğmaktır hayata bakış
Sen olmaktır inadına özlem inadına hasret...
Ve vuslata ermeyen gönüldür gözlerindeki gülüş

Hani sevgiler olur bazen...
Gözleri uçurum uçurumdur karanlığa götürür sizi...
Ve gülüşü baharda toprağa gülümseyen yeşil gibidir...
Öylesine anlamlı ve öylesine derin...

Onu sevmek öylesine bir saygı gerektirir ki....

Karanlık yine bu şehir....
Sokaklar ıssız ve her yerde Ölüm sessizliği...
Sanki onlarda yas tutuyor benim gibi...
Ölenin adı Umut...

'Umutsuz yaşayabilir mi insan sanmıyorum' derdi bir dostum...

Gece yine karanlık... Soğuk... Sessiz...

Herşeyden önce sensiz! ! ! ...

Kime anlatsam bilemiyorum.... Kim anlar beni...

Kim bilebilir?

Gözler görmek istemese de yaşananları,
Kulaklar inadına sağırlaşsa da sözlere,
Bir parça umuttur seni aşka bağlayan,
Bir parça da yakut hayaldir sevgiyi ayakta tutan...

Kolay mı sabretmek...
Kolay mı herşeye gem vurup gitmek...
Zor sevdalara göğüs gerip VAR olduğunu göstermek...
Kolay mı yaz ayazında kış soğuğunu hissetmek...
Kolay mı bekleyip umut edip sevilmeden sevmek...
Sevdanın kapısında köle olup YOK olduğunu görmek...

Bir gönül yangını oldun bende...
Sevgisizliğe inat seni sevmekti umut...
Zindan yüreğim hapseder benliğimi...
Alır beni benden vermez mecalim...

Kırdın kalemi kestin cezamı...

Melankolik yüreğim yine bu gece...
Yudum yudum çekiyorum içime tütüne bandığım sessizliğimi...
...

Karanlığın ortasında kalan yalnızlık ve türküler var dilimde...
Düşünmek ve ötesinde beklemek sabaha doğacak güneşi...

Onca hazan ve hüzün ardından gelen bahar,
Acıların meltemlerle savruştuğu,
Umutların filizlenip yarına koşturduğu bir bahar....

Sarıyorum tüm yaralarımı varlığınla,
Cennete kaldı dediğim vuslat oldu adın...

Sen aklıma gelince,
Hayat tüm anlamını yitiriyor...
Yüreğim titriyor...

Sen aklıma gelince,
Hayat duruyor...