Kadir Aras Şiirleri - Şair Kadir Aras

Adı sessizlik sevdanın...
Terkedilmiş bir şehir kadar yalnız ve sahipsiz...
Onca yürek sahibine rağmen... Sonu kayıp sessizlik...
Yüreğimde oldu taze bir mezar...
Acıları, anıları, beni gömmeye hazır bir mezar...

Başak başak hüzünlerim...
Tomurcuk güller gibi taze...
Bütün herşey karanlık kömür misali...
Görmüyor artık gözlerim...
Haberin yok ne haldeyim...
Neyleyim...

fılmlerde ızlemışsınızdır

ıkı duvar arasında sıkışır kalır ınsanlar

ne saga gıdebılır ne sola

Krizantem,
Sadakat ve dürüstlüğün bir o kadar incitilmişliğin ama inadına güçlü olmanın adıdır aslında...
Bir çiçektir özünde... Kimsenin pek bilmediği sadece görebildiği...

Hayat merdivenlerini tırmanırken yaşadığı bir çok kırgınlığa inat...
Umut doludur bize gülen yüzü ve ışıldayan sevgisiyle....

Üşüyorum... Soğuk karanlık ıssız sokaklar...
Gözlerimde hüzün, Yüreğim üzgün...
Anlasan diyorum? ... Anlatamıyorum...
Susuyorum ve özlüyorum....

Varlığında yokluğu yaşıyorum....

Karın yığın halindeyim..
Dilimde söylenmedik bir türkü...
Göğsümde yoğun bir sancı...
Boğazım düğüm düğüm...
Soluksuz bir acı...

Bir tutam aşk bir damla gözyaşı ve özlem...
Herşey böyle başlamıştı...
O gün anlamıştım ne denli sevdiğimi...
Artık sen olan beni sensiz sevemediğimi....

Geçiyorum karanlıklardan susarak...

Gitme, gitme, gitme gülüm gitme...
Sen gidersen....
Kararır ömrüm, gülmez yüzüm güne...

Gitme gülüm gitme...
Beni benden edip...

Akıl almaz bir aşk bu...
Günüme güneş, geceme ışık...
Sır gibi...

İlmek ilmek işlemişsin ruhuma...
Kopartıp atmak istesemde atamıyorum...

Sana baktığımda gördüğüm ne biliyor musun...
Yıllardır ucu yanık bir roman olmuş hayatımda eksik sayfalarda kalan umut...
Belkide hiç tamamına ulaşamayacağımı sandığım...
Benden çoktan yolcu olmuş ve bir daha hiç bulamadığım umut...

Yarına dair tekrardan filizlenen hayat....