Kadir Aras Şiirleri - Şair Kadir Aras

Kendince yaşanmış bir rüya,
Sevisiz dünyamda insana inat sevgiydi...
Kırmadan dökmeden istemekti herşeyi...
Sendi istemek, seniydi istemek...

Beklemekti senden bi haberi...

Bu kaçıncı baharardına yaşadığın kaçıncı hüzün...
Uslanmadın mı artık vazgeç bu durumdan ey gönlüm...
Kaç kere söyledim bilmiyorum artık sana...
Sevgi ve mutluluk yol bulup gelmez bana...

Yasları yaşıyor acıları paylaşıyor sonra dövünüp ağlarken geliyorsun bana...

Gözyaşlarımla yıkanmayı öğrettiler yüreğime...
Hüsran dolu sonlarda kurumayı bilsin diye...
Neyi istediysem rüya oldu uyanıverdim gündüze...
Sebep nedir öğrenemedim bilen var mı niye...

Üşüyorum ört üstümü anne...
Bak yine geldi hüzün,
Mevsim bahar ama hava ayaz!
Zaman kurşuni...
Yürek yangın, Yürek kanık..
Sırtımda dikenler...

Kamçı yiye yiye geldik bu yaşa...
Borç yiğidin kamçısıyda ya ne de olsa...
Ye kesenden ye memmet emmi..
Yediğin kendi kesen ne de olsa....
Kadir ARAS....

Yağmurlar katran karası olmuş yağıyor üstüme...
Hüzün acı ve yalanlar sarmış etrafımı...
Kendimi savunmama bile müsade edilmiyor, yargısız infazlara kurban olmuşum...
Kimse bilmiyor... Kimse bilemiyor neler çektiğimi...
Anlat desinler...
Anlatamam ki... Kendime bile anlatamadığım gerçekleri...

Bir yol var önümde gitmek isteyip de bir türlü gidemediğim...
Çakıl taşları batıyor ayağıma...
Takunyalarını kaybetmiş deli gönül...
Öyle hazırlıksız yakalanmış ki...
Ne yaptığını bilmez deli gönül...

Can...




Bir gecenin karanligi olmadan anlami yoksa,

Ya artık bitir ya da sadece mutlu et yeter...


Ben aşktan aldım nasibimi bana bu kadar acı yeter,
Bir gün gelir herşey gibi aşk denen yalan da biter,
Gidiyorum artık hayatından kadir kendine başka yol çizer,

Bir gönül yangını oldun bende...
Sevgisizliğe inat seni sevmekti umut...
Zindan yüreğim hapseder benliğimi...
Alır beni benden vermez mecalim...

Kırdın kalemi kestin cezamı...