Gözlerindeki ışık,
Töre karasıyla kapatılmış
Kadınlar gördüm.
Türlü şeylerden
Ve türlü şekillerde yapılmış parmaklıkların,
Arkasında
Kirli, tırnaklı eller tarafından çizilmiş
Sınırların
Ötesinde kalmışlardı.
Yarım gören gözleri,
Yarım işiten kulakları
Çocukluk hevesleri,
Doymamış arzuları vardı.
Yorgun, ürkek,
Direnmeye kapalı,
Boyun eğmeye açıklardı.
Sargısız,
Güneşte kuruturlardı yaralarını.
Rüyalarının
Alı, yeşili, beyazı yasaklanmıştı,
Mavisi yasaklanmıştı.
Maviyi bir gökyüzünde,
Bir denizde tanırlardı.
Sevmek bir lükstü onlar için,
Yine de,
Her türlü sevilmekten anlarlardı.
Naz yapamaz,
Ama her türlü nazı,
Ruhlarıyla, bedenleriyle karşılarlardı.
Şanssız olmasına şanssızdılar,
Çünkü dedikoducu komşuları
Komşulara kulak veren
Polisleri ve muhtarları vardı.
Sema’nın matarasındaki su
Tüpündeki merhem,
Yetmezdi
Yangın yerlerini söndürmeye.
Hoyrat eller,
Yalnız bedenlerini değil,
Ruhlarını da örselemişti.
Kimi Antep’liydi,
Kimi Van’lıydı,
Kimi Batman’lıydı.
Ortak yanları,
Pala bıyıklı kocaları,
Babaları
Ya da komşuları vardı.
Kadınlar gördüm,
Gündüzleri gülümser,
Geceleri ağlarlardı.
11.02.2012
13.10
Kayıt Tarihi : 16.2.2012 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün geçmiyor ki yazılı ve görsel medyada bir kadın cinayeti haberi çıkmasın. Bazı insanlar, erkek oğlu erkekler eşlerini, eski eşlerini, kızkardeşlerini, evlatlarını töre adına ya da başka nedenlerle katledip duruyorlar. Verilen cezalarla gösterilen tepkiler yeterli olmuyor ki bu devam edip duruyor. O kadınlara ve o kadınlardan biri olmaya aday kadınlara yazdım bu şiiri. Kimi yetkili vicdanları harekete geçirir de yasalarda, uygulamalarda caydırıcı cezalarla destek sağlarlar diye.
TÜM YORUMLAR (1)