Kadınım Ben Şiiri - Sevinç Kavuk

...........değerli Şairimiz Rukiye Çelik hanıma sadece ilham kaynağım oluşuna teşekkür edemem, bu düşünceyi gürül gürül söylemek gereğine ilham kaynağım oluşuyla da teşekkürler... beyninde insan, bedeninde kadın olmaktan muhteşem iki mısra... ve muhteşem toplu düşünce... aklıma gelen ne oldu biliyor musunuz? : beyninde insan bedeninde kadın olan erkekler var çağımızda, çocukları bedenine kadın kullanan, hatta bebekleri dahi kullanabilen utanç çağı uygarlığı yaratan ve yaşattıran güçlü ülkeler sayesinde mahlukatsı yaratıklar var... demokrasiyi bugün ağızda sakız edip, yasaları her şerriyle şirrete kullanmanın soysuzluğu us'a sığdırılamayacak boyutlara vardırmayı da, bir iki bina, bir kaç alış-veriş merkezi ile süs düşkünlüğü doyurarak, hani diyorlar ya, ben senin bildiğin kadından değilim, gel arkamdan gibi bir laf, bu imajı barındırıan tehlikeyi demokrasiye çok rahat malzeme ettiler bu yaratıklar amacına... bu iki mısra muhteşem kurgu... bunu saatlerdir düşünüyorum... sonra fark ettim ve bu canım şiirinizi çalıştım, zira, bu güzel iki mısra beni çok etkiledi... bu etki, gözardı edilemeyecek kadar büyüktü içimde... beyninde kurnazlık diye de onurlandıran bu felaketlerin her türünden yorulmak sesini kararlı ifade etmekte haklısınız… hızımı alamadım ben, bu sesin sesi olmak istedim… bu sesinize ben de ses olmak istedim, bağışlar mısınız acaba… bu susulamaz… susulmamalı… çalışmalıydım bunu... umarım bağışlarsınız beni... kıyamazdım buna... bu güzelliğin kayıtsız şartsız güvencede olduğuna emin olmalıyım hisleriydi, beni buna iten...