Kadınım ben, yıkılmaz duvar,
Öfkemde rüzgârlar, sesimde fırtınalar!
Beni susturamaz hiç bir ses,hiç bir nefes
Beni yolumdan döndüremez korkular!
Yanarsa dünya, ben küllerimden doğarım,
Eğer düşersem, taşları kırarak kalkarım!
Kadınım, ben savaşırım, yılmam!
Önümde diz çökenler, ardımda yıkılanlar!
Kadınım, ben ateşten doğmuşum,
Kendi kaderimi kanımla yazmışım!
Kadınım ben, zincirleri kırar,
Karanlıkları boğar, yıldızlara uzanırım!
Kimse benden rol çalamaz,
Kimse ruhumu satın alamaz!
Yanarsa dünya, ben küllerimden doğarım,
Eğer düşersem, taşları kırarak kalkarım!
Diz çökmem, eğilmem,
Susarım ama yenilmem!
Şimdi korksun karşımdakiler,
Ruzgarlari susturur, yagmurları durdurur dönmem geri!
Anayım ben,
Eşim ben,
Kadınım ben kadın.
06.03.2025 10:35
Kayıt Tarihi : 6.3.2025 10:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
köyde bağda bahçede
tohum eker,çapa yapar,ürün toplarlar
Evde ,kollarında hamur taşırlar
ekmek taşır, aş taşırlar
çamaşır, bulaşık, süpürge taşırlar
Yüreklerinde bitimsiz sevgi
en önemlisi
karınlarında can taşırlar ......
ORHAN ERDOĞAN
TÜM YORUMLAR (1)