5 Kitap " Kadınım" Şiiri - İbrahim Coşar

Gülüşüne şer mana yüklenir etrafından;
Yaşamdır yasaklanan, kötü gözle bakılan.
Bir yastıkta yattığı kocası tarafından;
Kadındır hırpalanan, göz hapsine tıkılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan.

Bazen ana, bazen yar, mutlu olmak muradın;
Kendi yaran içinde gizli gizli kanadın.
Seven, sevilen iken kötüye çıktı adın;
Sendin köze atılan, hayalleri yakılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan.

Kaburga kemiğinden yaratıldın diyerek,
Hakir görülüyordun bilerek, isteyerek;
Kuma üstüne kuma, sabırlar göstererek;
Sensin, sende saklanan, varlığından bıkılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan.

Ne zaman aklın ile ayak uydursan çağa;
Eksik etek diyerek düşürdüler ayağa.
Evlat uğruna sabır göstersen de dayağa;
Sensin zulme diklenen, umutları yıkılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan.

Kadınsın, doğurgansın, bereketsin, topraksın;
Alımlısın, güzelsin, çalışkansın kıvraksın;
Her çiçeğin ardında sararmış bir yapraksın;
Lakin yine de sensin itilen ve kakılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan.