Kadınım Şiiri - Ali Yüksel

Bir akşam üstüydü ve hava da soğuktu
Onu gördüm birden..
Dağılmış saçları bana bakıyordu
Ama nazlı yüzünde, sevda vardı bakışlarında.
Biraz utangaç birazda çekingendi sanki..
Yanına yaklaştım ellerini uzattı bana
Oturdum yanına ve tuttum ellerini
Elleri sıcacıktı ve sardı tüm bedenimi.
Sonra gözlerine baktım ve daldım uzaklara
Sanki bana birşeyler anlatacaktı da
İzin bekliyordu...
Eğdim boynumu yasladım omzuna..
Anladı o da ve anlatmaya başladı..
Tükettiği hayatları anlattı bana.
Sonra yaşanmış aşklarını.
Yarım kalan sevdalarını anlattı bir bir.
Sıcaklığını anlattı, umutlarını anlattı.
Birden daldı uzaklara sessiz bekledi
Ne oldu dememi beklermiş gibi
Ürküyordu sanki birazda tedirgindi
Belli yormuşlardı ve üzmüşlerdi.
Sonra bir şarkı tutturdu eskilerden
Gözlerinden iki damla yaş süzüldü..
Sarıldı bana sıkı sıkı ve şalı yere düştü...
Sonra uzandım, öptüm öptüm
Kokladım ve bende ağladım...
Kara sevda dedikleri bu olsa gerekti
Ben dedim....sus dedi parmağıyla ağzına kapattı.
Belli konuşmamı istemiyordu..
Ayağa kalktı, son kez yüzüme baktı
Ve sessizce uzaklaştı......
Evet o da beni seviyordu,
İSTANBUL'da beni seviyordu..
Seni seviyorum istanbul...