Kadından adama(zamanla geçmiyormuş özlem)

Ayrı coğrafyaların toprağında sulayacağız tohumlarımızı
Büyütüp boy boy fidanlar yapacağız yeryüzü cennetine
Sahi cennet neydi
Elimi tutan ellerin miydi
Yoksa göğsüne yaslanmış bedenim miydi…
Ayrı coğrafyaların toprağıyla ayrılacak yollarımız
Zamanla törpülenecek özlemler
Yaşayabilmek için
içimize akıttığımız yaşlarımızı kendi ellerimizle kurutacağız
Arada anlar gelecek gözümüzün önüne
Önceleri acıtacak, bazen tebessüm olacak
Sonra gözkapaklarımızın ardında yok edeceğiz o can’ım anları
Ve sonra tutunduğumuz o incecik o düğüm düğüm yumak
Kopup kayacak avuçlarımızdan
Bir vazgeçiş dalgası çarpacak ruhumuzu
Önce direneceğiz
Olmaz öyle şey, bunu kendime de sevdiğime de yapamam naraları atacağız sessizce
Ama yitip gidecek zamanla umutlar.,,,
O kadar gerçekliğin içinde olacağız ki
O kadar hoyrat ellerde yoğrulacağız ki
hayallerimizin rengi bile yabancı olacak
…….
(Ben buna devam edemiyorum, ihtimalleri yazmak bile tüketiyor dedi sevgili,
Ama sevmek öyle güçlü bir duygu ki ,herşeye galip geldi....)