Kadından adama(yine yoksun) Şiiri - Mika ...

Teninde yüzyılların iziyle köşesine çekilmiş
Saatini bekleyen bir kadının
ayakucuna yuvarlanmış yumak gibi dimağım
ha gayret diyorum benliğime
her gün doğumunda ,
evreni aydınlatan gün
beni de sarsın istiyorum
parmak uçlarımdaki aidiyetsizlik geçsin diliyorum
uzatabileyim elimi ,
o karmakarışık ,o en çok Griden çalmış renkleri ile
o koskocaman yumağı alıp, bir bir sarayım istiyorum
bütün savruluşlarım
tüm gidemeyişlerim
susup söyleyemeyişlerim
varamayışlarım
ulaşıp dokunamayışlarım
senin olamayışlarım
hep yanışlarım
hep sessiz çığlıklarım
hep yalnızlıklarım
hepsini ip ip sarsam olmaz mı
sonra sen gel
kilitsiz kapımı aç
çek perdeleri gözlerimden
aydınlansın dört bir yanım
al avuçlarımı sıcağına
sar tüm karakışlarımı
sonra oturalım bir ateşin başına
başım omuzunda ,kalbin dudaklarımdayken
temize çek yarını
ve sonra uyandırılayım
gördün mü
bir güzel gece daha yitti
yine başlıyor günün karabasanlığı
yine yoksun işte
öyle….

02/02/18