Kadın ve Kırık Gerçek Şiiri - Ferhat Gör ...

bir ses vardı bir zamanlar,
yağmurun altına saklanmış gibi.
dokunmadım,
çünkü bazı sesler dokunulunca susar.

bir yüz belirdi ardından,
gözleri bir yer ile başka bir yerin arasında kalmış gibiydi.
orada mıydı,
yoksa sadece ben mi gördüm onu bilmiyorum.

insan bazen,
kendini iyileştirecek birini değil,
aynı yarayı taşıyanı bulur.
ben onu öyle sevdim —
kendimi tanımadan.

öğrendim,
gerçekler geç gelir,
ama geldiklerinde yüzüne değil, içine çarparlar.

gittiğini fark etmedim —
çünkü belki hiç gelmemişti.
bazı izler, ayak sesi olmadan da kalır.

şimdi aynaya bakıyorum,
onda kendimi değil,
ona inanmış hâlimi görüyorum.

anlıyorum:
sevmek bazen bir yanılgının
en güzel şeklidir.