Bildiğim ağaç sayısı ikidir
Birisi; incir ağacı,
Ocağımdakidir.
Diğeriyse; darağacı,
Sokağımdakidir.
Ben bu yüzden
Ağaçları hiç sevmem.
Bildiğim kadın sayısı ikidir.
Birisi; hiç gelmeyen
Belki de hiç olmayan,
Uzağımdakidir.
Diğeriyse; hiç gitmeyen,
Üstelik acı veren
Kucağımdakidir.
Ben bu yüzden
Kadınları hiç sevmem
Bildiğim ben sayısı da ikidir
Ki işte bu en hazinidir.
Birisi kirlenirim diye
Hiç çıkmayan içimdekidir.
Diğeriyse temizlenirim diye
Hiç girmeyen dışımdakidir.
Ben bu yüzden kendimi de hiç sevmem…
Ben bu yüzden kendimi de hiç sevmem…
Kayıt Tarihi : 17.4.2008 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
halden memnuniyet hasıl olmayınca isyan mı bürünür dilimizin kıvrımlarına.
ikilemleri kestirip atmak yok saymak olmaz. zaten şair nedenlerini sıralamış... diğeri için sevgiyi de bendinde hapsetmiş. ki sevmiyorumlara boyamış ben yanlarını.
o çıkmayan gizlide kalan diğer benlik çok seviyor olsa gerek. birisini yaktı, diğerini yitirdi, öbürüne ise ulaşamadı.... neden sevsindi ki zaten. varsın bu şiirden hüzün böyle aksın. isyanlardan sıyırarak....
saygıyla ve hürmetle...
Ayşe...
ve ben de bir kadınım...
kadınları hiç sevmem diyen bir şaire...nasıl yorum yapmamı istersin....
nefes....
annenden aldığın
ağaçlardan soluduğun
benliğine doldurduğun...
her nefesin hayırlı olsun....
nefsine yenilip nefesini isyan ettirecek kelimeler yazmamanı dilerim...sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (4)