Kadın 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KADIN 2
Bir kadın bu kadar değersiz mi ki,
Kadın ana, bacı, yâr değilmi ki,
Yoksa tipi, boran, esen yel mi ki,
Her reklama konu oluyor kadın.

Kemale erişip geçti mi yaşı,
Bir gün hastalanıp yapmasın aşı,
Öne eğilerek zavallı başı,
Kendini sokakta buluyor kadın.

Huzuru arıyor esrar Afyon’da,
Gerek meyhane de, barda, pavyonda,
Yarı çıplak boy gösterip podyumda,
Şerri nifak ile doluyor kadın.

Kendisi muhtaçken bir güler yüze,
Gecesini kataraktan gündüze,
Bakıyor hastaya, yaşlı öksüze,
Gün be gün sararıp soluyor kadın.

Müçtehit'im bilmez daha ne desin,
Gördükleri olay doğru ve kesin,
Ulu orta göz önünde herkesin,
Zoraki yüzüne gülüyor kadın.

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi