bir kuş kondu avuç içime
uçmadı, uçamadı
sadece sustu.
ben o suskunlukta
duydum kaderi.
gökyüzü düşmedi başıma
ama içimde bir şey sustu
ne isim koyabildim
ne inkâr ettim
sanki çoktan olmuş gibiydi her şey.
kader, ne fısıldar
ne bağırır insana
yalnızca olur.
olurken de
hiçbir kelimeye ihtiyaç duymaz.
bir adım atarsın
ve dünya değişmez
ama içindeki yön
bir başka yola sapar.
işte o an,
bırakırsın ellerinden
tutamadığın ne varsa.
çünkü artık bilirsin!
sahip olduğun tek şey
hazır oluşundur.
budur teslimiyet
ne çaba, ne kaçış
sadece açık bir kapı
gelen her rüzgâra...
Kayıt Tarihi : 1.7.2025 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bazen harfler titrer evet,
ve üzeri örtülen çığlıklar
sandığımızdan çok daha yüksek sesle konuşur içimizde.
Kerem’in dizelerinde
hem suskunluğun sesi var
hem de kabulün derinliği.
giden her şeyin ardından
sessizce kalan izler gibi...
teşekkür ederim, bu hissi böyle incelikle dile getirdiğin için.
sevgimle, daima iyi ol....
Üzeri örtülen çığlıklar, dedin ya hani
tam da orada, kalbimin sustuğu yerde yakaladın anlamı. Kimi zaman insan yazarken sadece içini döker, ama sen o dökülenlerin içindeki sessiz yankıyı duydun. Teslimiyeti, kabullenişi ve geride kalan izleri böyle derinden hissetmen benim için kıymetli bir aynaya bakmak gibiydi. Teşekkürler Huri
TÜM YORUMLAR (2)