Kaçtıkça Kaçamayan Ben! ..

durgun dururken ben bana karşı
gördüğüm her hayale aldanmaya çalışırken
ve kendime olan kızgınlığımla kızışırken
birden uyanı verdim
kan ter içindeydim
susamıştım
sağıma soluma baktım dakikalarca
hemen kalkıp üzerimi giyindim ve kaçmaya çalıştım
koşarken neyden kaçtığımı sordum kendime bir an
neyden ve kimden kaçıyordum?
...................................
kendi yelpazemi yaratmıştım
savuruyordum kendi yüzüme
dilimdeki kötü sözleri savuruyordum memlekete
bileğimdeki gücü deniyordum günahsız duvarlarda
her vuruşumda ses getiriyordum
sebebini düşündüm kendimce
acizliğimden olduğunu düşündüm
kabul etmedim
karşılıksız sevgimi düşündüm
kimi sevdiğimi bilmeden sevdiğimi anladım
kabul etmedim
durmadan koştum
kaçtığımı sanarken kaçamadığımı anlıyordum
gün geçtikçe yollarda büyüyordum
büyütüyordum kendimi aklım hala ondayken
inkar etmedim büyüdüğümü
ama saklıyordum biliyordum büyümüyordum
fiziksel büyüme kandırıyordu bizi ve kendi kendimizi
kork benden küçük sevgili
kaçtıkça kaçamayan ben
bu sefer kendimden değil senden
üşüyordum
her anım seninle olan kaçtıkça kaçamayan ben! .....