Kaçkar Nergisi Şiiri - Kasım Kobakçı

Pas tutan devirlerden, çıkıp geldim,
Başka diyarlardan, uzak iklimlerden.
Yorgun bir mazinin, tortusu var ruhumuzda,
Suskunluğu yaran, ezgilerle oyalandım.
*
Benzer bileğin, çarkında inceldi kederimiz,
Eksiğin eksiğime dayandı, hiçliğin hiçliğime.
Beraber titremeler, ürpermeler bu sebeple.
*
Ortak bir mehtap, parlatıyor simamızı,
Soluğumuzu sömüren, fırtına müşterek.
Senin ırmağın başkaldıran, benimki çılgınca mavi.
*
Varsay ki, sen bana ulaşıyorsun, tez canlı ve şefkatli,
Ben sana taşıyorum, bentleri devirerek.
Farz et ki, terse işler akrep, yarı dolu testimiz.
*
Kırağıyla doyan şafağa, özlem duyan fidanız,
Avazımızdaki keskinlik, sertlik bu sebeple.
Başka bir kainat şart, iliğine dek merhamet.
*
Gerçeğin baş tacı edildiği, gümüş bir devirdir rüyam,
Şahinin yuvasında, huzurla uyuklasa serçe,
Kartal hayal kurmasa, güvercinler uykusunda.
*
Nazarın Kaçkar nergisi, perçeminin her lifi yaz,
Lügatından süzülen, her kelam bir okyanus,
Ozan gibi izliyorum, sırıtışını bu sebeple.