Kaçarak Kurtulamazsın

Kaçarak kurtulamazsın
Çünkü gittiğin yere kendini de götüreceksin
Derdi elemi koymasan da bavulava
Ah be sevdiğim, gönlünde sanki beni misafir etmeyecek misin

Çok denedim ben de
Severek uzaklaşmayı
Mekan değişti merak aynı
Zaman değişti tavan aynı
Biribirine selam vermeden koşuşuyor zihnimde düşünceler
Karar kıldım, ayak bastığım yer değil
Yere ayak basmayan duygular benim ruhu devanım

Çil yavrusu gibi dağılan kara bulutlar,
Senin bir gülüşüne bakıyor,
Gönül dağının eteklerindeki dilek ağacının dallarına bağladığım çaputlar
Kaç yaz, kaç kıştır bağlı duruyor

Düğün mü kör, kader mi nankör
Bendeki aşka, sevdaya
Bence heves, geçer diyen melekler
And olsun halime ağlıyor

Günü dolmamış vaadlerimiz
Son kertede hep çıkmaz sokaklara götürüyor
Sen yine de kaç
Ne de olsa gönlünde beni de misafir edeceksin
Bilirim misafirliğin kısası makbuldür
Lakin geç oldu, kalk git diyemeyeceksin.

Artık ayrı mekanlar, ayrı zamanlar çıktı kaderde yolumuza
Gitmek gönlümü senden ayrı koyar sanma
Sen karanlıktan, ben karamsarlıktan korkardım
Yeni hayat yolunda, ben gibi yorulma
Yolunu kaybedip de çıkarsan birgün zifiri karanlığa
Bu aşk uğruna yaktığın gemilerin aydınlığına
Yürümekten korkma.