Sen; her yeşili yakar,yaktığına bakarsın,
Uyanığın aklını,alarak kandırırsın.
Şafak vakti doğarsın,akşam ile batarsın,
Güneş'ten rol çalarsın,yakarak kandırırsın.
Neşen iyidir ama,hüznünü kimse bilmez,
Yüreğinde eritir,bakarak kandırırsın.
Elemlerin taşları,eritip parçalarda,
Her şey güllük gülistan,sanarak kandırırsın.
Sen olmadan dünyayı,balonlara asarım,
Saçların telleriyle,tutarak kandırırsın.
Umutlarım yollarda,kıvrım kıvrım kıvrılır,
Feryadımı duysanda,kaçarak kandırırsın.
Rastladığım her kuştan,bir haber soruyorum,
Sende mavi kuş gibi,uçarak kandırırsın.
Arpacı sevdalanma,sahip çık sen aklına,
Bu asır bu mevsimde,bularak kandırırsın.
2017,Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 2.11.2019 00:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arpaci](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/02/kacarak-kandirirsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!