Kaçak Şiiri - Ebru Yeşilova

Koşuyor geceye oturarak
Geceye kaçıyor kaçak
Zaman biraz beklesin
Sonra gece olacak

Ne akşam ne de sabah
Uyusun dertler ve gam
Düşünmeden düşün sen
En derinde söyle ne var

Yeni bir şey yok keşfedecek
En derinde sadece boşluk
Heyecan yok buluş yok
Bir kapı, durup durup açılan
Bir düşüncenin sırf ayak sesleri anlarda
Bir unutulup bir hatırlanan ve yine kaybolan

Bir üst katta olmayanın içinde her şey var olan
Yokluğun içindeki var
Kavanozun dibindeki bilgi
Buluttaki toz
Sözsüz şiirler hissiz keşifler
İşte zaman makinesidir bu müzikler
Bir trene binip gençliğine
Bir uçağa binip çocukluğundaki bir odaya gitmek var
Şuursuz bir bilgelik süpürüyor evreni

Giriş katta asansör önünde bekliyoruz
Otuz altıdan eksi sıfıra nasıl geldik
Şimdi inmeli mi çıkmalı mı
Yoksa açıp kapıyı kendimizi dışarı mı atmalı
Ama sahi ya, dışarı bizi içeri atmıştı
Eve gitmek lazım, ev her nerede ise
Her çıkışın bir inişi vardır derler
Her inişin bir çıkışı var asıl
Ama çıkışlar çıkmazda
İnişler faydasız
O zaman geceye kaçmak lazım
Bir an önce güneş batmalı