Kırık Halka Şiiri - Ebru Yeşilova

Meltem okşasa savrulursun
Teknenin en dibinde, uçlardan uca
Fırtınaya karşı nasıl durursun
Barınamaz en sağlam barınakta
Dağılırsın seksen sekiz bucağa

Her nesne ne ise o, sana başka
Fikrin sarılmaz hiçbir mantığa
Yedi renk kuşağını koysam önüne göğün
Senin için tek renk var o da kapkara

Her nefeste ayrı bir azap içinde ruhun
Her adımda vurulur çıplak ayakların
Bir perde inmiş gözlerine şeffaf
Yer cehennem gök cennet dünya kayıp

Sen bu zincirin kırık halkası
Pürüzlü ağzıyla bile tastamam
Sen ölümsüz bir mendilin gözyaşı
Ölümlü olmaktan bile teselli olmayan

Her şey karanlıkta kalmış adından başka
Güne ne zaman ayacaksın sen Aydın
Hayat dediğin anonim bir ironi
Günaydın akşam yeli, sana da günaydın

Sen rüzgârı ters okuyorsun
Hayat seni düz dokuyor biz kadar
Sen bu hayat kumaşını giymek istemiyorsun
Doğru beden bulunsa da kaç yazar