Her çocuk bir kalp ekler insana
hepsi ayrı çarpar göğsünde
sızlarken senden uzakta yaşadıkları şeylere
İçerler damarındaki zamanı
bilinmeyen ülkede - senin ülkende
saatler tıkırdar ve
camlar kirlenir yağmurda
bulaşıklar tezgahta
evin kirlenir ve toz olur
kurulu saatler giderek hızlanır
Tüm alarmlar aynı anda çalacaktır
Ok yaklaşır hedefine
hastalıklar yetişir peşinden
üç kalbinle koşmaya çalışırken sen hepsinin önünde
Hayat bu -dersin- sadece bu!
Ne yedim - ne içtim - ne gördüm ki ben?
Gerçekten sevdim ya da sevildim mi hiç?
Uzakta mıydım yakında mı?
kenarda mıydım ortada mı?
Yalnız mıydım kalabalıkta mı?
Yaratabildim mi güzel bir melodi?
Yazabildim mi bir tek şiir?
Kaç gün hatırlayacaklar adımı?
Kaç kez küfredecekler hatırladıkça beni?
adlarını koyduğum çocuklarım
Ve evet
her sevgili bir kalp götürür insandan
ama nefesi geride kalır
bu yüzdendir hiç yetmeyişi
Kaç kalbin var senin? Kaç hayatın?
Sinan İpekKayıt Tarihi : 27.12.2025 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!