Tam bir yıl geçti üzerinden
Bugün daha iyi anlıyorum
Kabullenmenin ne demek olduğunu
Bazı acılarım evcilleşti
Bazıları ise her zamanki gibi tazeledi kendini.
Zayıf yanlarım vardı benim de herkes gibi
Kimselere gösteremediğim
Gün ışığı görmemiş kederlerim vardı
Alkollü akşamların bile dindiremediği
Tam bir yıl geçti üzerinden
Bazı şarkıları gözlerim dolmadan dinleyebiliyorum artık
Daha az hayal kuruyorum
Rüyalarımdan düşüp kan revan içinde kalmamak için
Oysa okuduğum kitaplarda;
Direnmenin onuru her şeyden daha kutsaldı
Ve insan inanmışsa bir davanın haklılığına
Sonuna kadar gitmeliydi
Bedeli ne olursa olsun.
Yani gülü dikenine rağmen sevebilmek
Ve bir yüreğin çıkmazına ömrünü koyabilmekti bütün mesele
O kitaplar yazmamışlardı oysa
En büyük kavgaların içinde bile aşık olunabileceğini
Tam bir yıl geçti üzerinden
Hiçbir mermi bu kadar öldürmemişti beni şimdiye kadar
Kırmaktan daha zordu bir oyuncağı tamir etmek
Yani kırılmak ve hiç tamir edilmemek
Birbiriyle bağıntılı iki yıkıcı eylemdi
Ölmüş kuşlar uçamazlardı bir daha rüyalarında bile
Ayağa kalmak değiştirmezdi
İnsanın düşmüş olduğu gerçeğini.
Vazgeçmek kaderi olmuşsa insanın
Yüreğini fırlatıp atmalıydı uzak bir yere...
2004
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 17.11.2005 18:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğini fırlatıp atmalıydı uzak bir yere...
Vazgeçemiyor ki insan Melih'im ne yaşamaktan ne sevmekten ne de nefes almaktan... Vazgeçemiyor insan...Tebrikler güzel şiirine
Bedeli ödenmiş her sevgi, bizi daha bir insan yapar.
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (2)