Kabuk Şiiri - Muhammet Üresin

Yazamıyorum artık senden sonra kalemi elime alamıyorum
Atamıyorum yazık senden öteye bir adım bile geçemiyorum
Yaşamıyorum yalnız nefes almak benimkisi o da laf olsun diye
Yatamıyorum yastık yüzü görmedim ne zamandır uykusuz her gece

Aklıma geldikçe senli güzel günler kendimi tutamıyorum
Sövüyorum kırıp döküyorum sonra da oturup ağlıyorum
Aklımdan hiç gitmiyor ki o son cümlen çok iyi hatırlıyorum
"Biliyorum böylesi daha hayırlı hoşçakal ben gidiyorum"

Abuk sabuk bi hayat bıraktın giderken sen bana
Yamuk yumuk bi şey zaten yaşanmıyor onunla da
Çabuk çabuk bi gittin ki bi kez bakmadan ardına
Kabuk tutmuyor kalbim hala kanıyor her satırda