Kabrüm Üstinde Olup Her Sebze Gûyâ Bir Z ...

Kabrüm üstinde olup her sebze gûyâ bir zebân
Ehl-i derde hâl diliyle ider hâlüm beyân

Ben şehîd-i tîg-i ‘ışk oldıguma şâhid yeter
Lâleler kanlu kefenlerle mezârumda ‘ıyân

Dostlar sûsen degüldür kabrüm üzre görinen
Sîneme hançerler urmışdur sipihr-i bî-emân

Çıkdı yakdı sînemün sûz-ı giyâhı kabrümi
Yoksa itmez kabr-i ‘uşşâka zarar bâd-ı hazân

Bir du’â eyle yolun düşerse ey ‘Îsâ-nefes
Dâg-ı hasretdür mezârumda olan yir yir nişân

Zâhir olup mu’ciz-i ‘Îsâ bulur cân mürdeler
Ol kıyâmet serv-kâmet olsa bu suya revân

Kangı gülşenden güzer ide diyü sen serv-kad
Kabrümün nergisleri etrâfa olmış dîde-bân

Hâşeli’llâh kim gam-ı ‘ışkun ile cân viren ola
Belki ey ‘Îsâ-dehen bulur hayât-ı câvidân

Şâddur rûhı mekânı şübhesiz firdevsdür
Yoluna ‘Âşık çü kurbân eyledi rûh itdi revân