Kaan Karataç Şiirleri - Şair Kaan Karataç

Hayat yolunda cam kırıkları serilmiş ya önüme
Basıp geçmek gelir içimden sorgusuz sualsiz
Zorluklar acılar dayanınca kapıma birdenbire
Gidip de gelmemek gelir içimden umarsızca

Zamanı gelir lal olur gülen diğer yarım

Günahtı, kimsesizlikti seni sevmek
Gizli gizli köşe başlarında sevişmek
Gözlerinde kaybolmak yarınları düşünerek
Üzülme diye sessizce kanayabilmek seni sevmek

Bıkıpta gittiğinde çaresizliği kabullenebilmek

Seneler gelir geçer bakmışsın ki nefes almıyor bu beden
Hasret rüzgarları acıtır olur o küçük kalbini derinden

Siyaha renk katan umutlar, yeşermesi imkansız anılar
Hayalini kurduğumuz yarınlar, gözlerine hasret bu yıllar

Bekledinse beni gün batımında, solmasın isterdim düşlerin
Sabahı beklemeyi göze alsanda, gelmeyeceğimi bilmeliydin
Sicim gibi yağar ayrılık, işliyor içime hep gidişlerin
Sevgi turnaları suskun, yağmura çalınıyor sözlerin

Bir hayal bırakmak zordur geride kalanlara
Kadersizlik ve güzel yüzün hatırlanır çokca
Son bakış unutulsada hep gülümsersin duvarda
Seni çok severdi denir, sevgiliye yokluğunda

Bazen melekler alıp götürmüş olur çocukca

Silinmeyen nağmeler ile hüzün yüklü heybemde
Ummanında kaybolsam da, çok görme bu kimsesize
Sen, samyeli esintisi yüreğimin suskun yerinde
Naralar atmak istesemde bilirim nihansın içimde

Faydasız da olsa yine yâd etmek seni sinemde

Bilirmiydin ki kurumamıştı daha kirpiklerimin nemi
İçimde kara bir kış savuruyor kimliksiz hecelerimi
Islandı bir kere sevdam, ıslanmıştı hüzün düşleri
Bir eylül akşamı bulunacak naaşım, kavuşmanın öncesi

Kaç hayat yaşasam da öğrenemedim vakitli gitmeyi

Hayat yolunda tutundum ben aşkına
Kurumuş yaprak gibiyim bu son baharda
Yürürüm şimdi senin geçtiğin yollarda
Ab-ı hayat içtim aşkınla yana yana

Nihayetsiz aşklar içinde kaybolduğumda

Yine yüzünü gösterdin ya, yalancı bahar
Topla bavulunu yüreğim zaman yine çok dar
Alışkınsın sen, ufukta bak yine sürgün var
Üstü çizilmiş sevdanın, bize kalan zarar

Kaan Karataç

Ardı sıra giden ben miyim yoksa onlar mı?
Gözlerimin kenarındaki çizgiler yoksa yıllardan mı?
Bir nefeslik bakışlarında can veren hep anılar mı?
Yoksun kaldı duygular, zamansız bir yoldayım.

Kaan KARATAÇ / 08.10.2010- 19:01