Bu sabah içimden seni ne kadar çok seviyorum demek geldi, ama yine diyemedim.
Sonra aynaya bakamaz oldum utandığım için değil, suçlu olduğum için değil, söyleyemediğim için değil..
Beni sevemediğin için,
Bunları bana yaşatamadığın için…
Unut beni diyorum hep haykırırcasına çünkü ben unutmak istiyorum yaşanan anıları, hatıraları, güzel sözleri, şakalaşmaları, ısırıkları, gülüşmeleri, uyuya kalmaları, kavgaları, hıçkırıkları ve de ayrılıkları..
Kör etmişti aşk beni, tabi eğer adı aşk ise.
Bak bir yıldız daha kaydı,
Amy Winehouse artık huzur içinde yatıyor, yani biz öyle sanıyoruz, belki de huzursuz,
Bunu artık sadece o biliyor…
Bana göre kimdi, bende ki yeri neydi acaba diye düşünürken buldum kendimi,
Belki bir deneme mi yazarken şarkısının sözlerinden etkilenmişimdir.
Hani sevgilimden ayrıldığın zaman bunalım şarkılar dinlersin ya, o zamanlarda işte..
Gidemedim.
Önce mesaj attım, tepkisini ölçtüm.
Cevap veremedi bana çok zor geldi, ısrarcı oldum dayattım.
Beklenen cevap geldi yutkunamadım, biraz bekledim yeniden yanıtladım.
Yeniden,
Yeniden cevap geldi.
Aslında çok değil bu sorular,
Neden ben değil?
Sorularım belki az ama cevapları çok zor.
Yanağımda kalan iz ne olabilir ki?
Hayır hayır sorularımda çok aslında,
Neden herkesin hayatına bir çok kişi girip çıkar ve sadece bir tanesi kalıcı iz bırakır?
Hey bütün iyi şaraplarını çıkar bu gece bana ve bardaki herkesi dışarı çıkar! bu gece şarapla seks var!
Nasılsa herkes orospu ölecek!
Sırada ki!
Anne ben aptal oldum!
Bazı şeyleri sabırsızlıkla beklersiniz ya, işte o an olmaz ve içiniz burkulur hani
İşte şu an öyleyim!
Bakıyorum öylece boş sayfaya elimde kalemim.
İçimden geçenleri toparlayamıyorum, hep böyle oluyor zaten.
Tam başlıyorum güzel gidiyor, sonra tıkanıyorum, nefes molası veriyorum.
Gönlüm geçiyor kalıyor.
Saatler geçiyor anlamıyorum,
Günler geçiyor fark ediyorum,
Hani kardelenler vardır bilirmisiniz?
Güneşe ulaşmak için yaşarlar sadece, karın altında, yukarıda güneş olduğunu ümit ederek
Yukarıya doğru uzarlar hep ve sonunda kavuşurlar güneşe.
İşte onların tüm dünyası budur.
Kocaman 1 günü yaşarlar ve akşam olduktan sonra hayatlarına son verirler.
Ama onlar için o gün unutulmaz bi gündür, çünkü hedeflerine ulaşmışlardır.
Unuttum kaşını, gözünü,
Yüzünü, gülüşünü,
En çokta kokunu…
Bakma böyle söylediğime hiçbir şeyi unutmadım.
O gün ki gibi her şeyi hatırlıyorum…
İlk günden son güne kadar.
İçimi titretiyor bu his…
Sormasaydım da duymasaydım bunları,
Sormasaydım da bilmeseydim bunları,
İzlemeseydim de görmeseydim bunları,
Şimde ben kendimi nerede görmeliyim,
Şimdi ben sana hangi soruları yöneltmeliyim,
Her gün ölmüşsün gibi ağlıyorum,
Kendimi bu sona hazırlıyorum yavaştan yavaştan,
Kabullenmek çok zor biliyorum bu yükü,
Gidersen ben ne yaparım demekten alamıyorum kendimi hiçbir şekilde…
Beynim zonkluyor, durduramıyorum.
Yardım edin bana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!